Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών του φθινοπώρου έδειξαν οτι την οικονομική κρίση και την κοινωνική κρίση, διαδέχεται πλέον μια πολιτική κρίση, με την έννοια της αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να εκφράσει τις αρνήσεις αλλά και τις προσδοκίες της πλειοψηφίας των εργαζομένων και πολιτών. Το κίνημα των “αγανακτησμένων” έδειξε οτι η πολιτική κρίση οδηγεί σε δραστηριοποίηση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων και πολιτών, που δεν εκφράζουν μόνο την αντίθεσή τους προς τις πολιτικές του Μνημονίου, αλλά ζητούν την αποχώρηση της σημερινής κυβέρνησης, και θέλουν να επιβάλουν ανατροπές στις καθεστωτικές λειτουργίες προς την κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας, της διαφάνειας, της ισότητας και της δικαιοσύνης.
Τα ευρωπαϊκά επιτελεία που προσπαθούν να επιβάλουν “συναινετικές” πολιτικές λύσεις στην Ελλάδα, δεν έχουν προφανώς κατανοήσει το βάθος της κρίσης που διανύει το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, έχει υιοθετήσει πλήρως τη στρατηγική της οικονομικής ελίτ, που δεν ενδιαφέρεται για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, και τα όποια υπολείμματα κοινωνικών ισορροπιών και κατανομής βαρών περιλαμβάνει, αλλά ποντάρει κατευθείαν στην μετά τα Μνημόνια εποχή, σε έναν πλήρως “κινεζοποιημένο” καπιταλισμό, που θα επιβιώνει δηλαδή χάρη σε έναν διαλυμένο κοινωνικό ιστό και την κατάργηση των δικαιωμάτων για μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των αλλοδαπών. Η άκρα δεξιά επιδιώκει να ενισχυθεί στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, νομιμοποιημένη επειδή την υποστηρίζει και πρόθυμη να αναλαμβάνει τη βρωμοδουλειά της ρατσιστικής βίας, της καταστολής και της συναλλαγής με τον υπόκοσμο.
Απέναντι στη δυναμική της πολιτικής κρίσης οι πολιτικές δυνάμεις του χώρου της αριστεράς και της οικολογίας, συνεχίζουν να λειτουργούν και να εκφράζονται ως ιδιαίτερες κάθε φορά ομάδες διανοουμένων και στελεχών, που ασχολούνται περισσότερο με τη δικαίωση και αναπαραγωγή τους παρά με την ανταπόκρισή τους σε κινηματικές ή πολιτικές ανάγκες. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, η επιβεβαίωση των διαφορών και διαιρέσεων, η επιδίωξη μιας αύξησης της εκλογικής επιρροής και η αξιοποίηση κινηματικών διαδικασιών για την υλοποίηση “κομματικών” στρατηγικών, είναι ο κυρίαρχος ορίζοντας των δυνάμεων αυτού του χώρου, που είναι προφανές οτι δεν μπορεί να συναντηθεί, ούτε με τις ανάγκες των εργαζομένων και πολιτών, ούτε και τις απαιτήσεις για ενιαίες πολιτικές απαντήσεις στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος.
Αυτός ο προσανατολισμός θα μπορούσε να αντιστραφεί, πρώτον, με την εμπλοκή όλων των διαθέσιμων δυνάμεων στην αυτοοργάνωση σε χώρους εργασιακούς και κοινωνικούς, με στόχο τη διατύπωση διεκδικήσεων, την υιοθέτηση πρακτικών, και την κινητοποίηση με ενοποιητικούς στόχους, για την έκφραση των αναγκών των ανθρώπων και τη διατύπωση προτάσεων για την αντιμετώπισή τους. Χρειάζεται με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες να δωθούν απαντήσεις στα ζητήματα των αναγκών και της επιβίωσης των ανθρώπων, της κατανομής των βαρών και της αξιοποίησης των διαθέσιμων πόρων για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών. Μόνο με αφετηρία τον προσδιορισμό των αναγκών - άμεσων και μελλοντικών - με δημοκρατικές διαδικασίες στη βάση της κοινωνίας, είναι δυνατόν να ενοποιηθούν οι διαθέσιμες κοινωνικές δυνάμεις και να τεθούν οι βάσεις για τη διαμόρφωση εναλλακτικών στρατηγικών.
Αλλά από τη στιγμή που υπάρχει και η κεντρική πολιτική σκηνή, με αφορμή ειδικότερα τις βουλευτικές εκλογές, είναι επίσης αναγκαίο να ξεκινήσει στο χώρο της αριστεράς και της οικολογίας μια συζήτηση για τη διατύπωση και προβολή βασικών κοινών στόχων, στις περιοχές της κοινωνικής προστασίας, των κοινωνικών υπηρεσιών, της κατανομής του εισοδήματος, του περιβάλλοντος και των κοινωνικών και οικονομικών υποδομών, ώστε να δημιουργηθεί ένας ενιαίος πολιτικός χώρος ικανός να εκφράσει τις κινηματικές διατυπώσεις αναγκών και προτάσεων, και να εμφανιστεί ως η απαρχή μιας προγραμματικής βάσης για την απάντηση της κοινωνίας των εργαζομένων και πολιτών στις διαλυτικές επιπτώσεις της κρίσης. Μιας απάντησης που θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο για τον περαιτέρω συντονισμό των κινητοποιήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου